Ooit toen we  allebei nog heel erg hard werkten, kwamen we tijdens een vakantie bij een heel knus koffietentje terecht bovenaan een baai.  Een oude hippie bakte taarten uit de hemel en schonk koffie in een oude mok.  Ze straalde een jaloersmakende rust uit.  Het was daar goed.
We beloofden elkaar....als we later groot zijn, dan is dát wat we leuk vinden om te doen. 

Jaren verstreken. We woonden lang en gelukkig in Helvoirt.  Tot we onze boerderij met een goedlopende B&B verkochten, op zoek naar iets kleiners. We verdwaalden op Funda, zagen talloze huizen, kwamen overal en nergens. Maanden verstreken, het werd meer dan een jaar en nog langer.  Tot we zomaar een keer nieuwsgierig de N65 overstaken, De Noenes bezochten en het Putterpad in wandelden.  Daar was een schattig huisje .... 60m2 stilte op een prachtig verborgen plekje. We  namen de sprong en ontdeden ons van heeeel veel opgeslagen spullen uit die grote boerderij. Van een tractor uit 1958 tot antieke kasten van onze oma's. En we leefden daar licht en gelukkig . 

Maanden verstreken, het werd meer dan een jaar en nog langer.  We planden een reis rond de Middelandse zee maar Corona gooide roet in dat eten. We bleven thuis zoals De Noenes ondertussen echt voelde. Op een  mooie dag wandelden we een rondje met de hondjes. Op de Tip zoals dat hier heet, kun je kiezen...rechtdoor tussen de weilanden over het bruggetje óf over de Broeksteeg, langs de Theeschenkerij van Pierre en Els....

We kozen dat laatste. De Theeschenkerij was dicht. Er was wel een vreemde meneer met een statief in de weer...voor Funda zo bleek.  Ons hart sloeg over...die droom!

En zo  is het gegaan.  Een schattig huisje met een enorme tuin en nu met een uitzicht waar meer mensen van mogen genieten.  Welkom!